மலையகத்தில் முகம் தொலைத்தவன்-28

சின்னராசு மாமாவின் சைக்கிள் கடையில் செல் விழுந்தது. அவரின் மருமகள் தலையில் பட்டதில் அந்த இடத்திலேயே உயிர்பிரிந்தது.

அவள் தங்கையின் கையில் காயம் சின்னராசு மாமாவின் முதல்தார மகள் கால் போனது.வலிகளும் வேதனையும்    தாங்காமல் அவள் கத்திக்கொண்டிருந்த போது அயலில் இருந்தவர் மோட்டார் சைக்கிளில் ஏற்றிக்கொண்டு வைத்தியசாலைக்கு ஒடிக்கொண்டு போனார் .

செல் அடிக்க மறுபுறம் ஹெலிகப்டர் சுட்டுக்கொண்டு வந்தது.

எல்லாரும் நிலத்தில் படுங்கோ என்று போராளிகள் சொல்லிக் கொண்டு முன்னேறிப்போக

எங்க கிராம மக்கள் 300 க்கும் மேல இருந்த குடும்பங்கள் இடம் பெயர்ந்து.

அன்று பெயர்ந்தவர்களில் பின் அதிகமாக யாரும் அந்த இடத்தில் இன்றுவரை குடியேற வில்லை .கண்போட்டில் இருந்து நேவி அடித்த செல் பல திக்கும் விழுந்திச்சு.

எங்கள் பாடசாலை எதிரே ஒன்று விழுந்த போது இனி பள்ளிக்கூடம் கூடப்பாதுக்காப்பு இல்லை எல்லோரும் கோயில் பக்கம் போவம் என்றதும்.

 எல்லாரும் முண்டியடித்து ஓடினோம்.பங்கஜம் பாட்டி யாரையும் தனிச்சுப்போடாதீங்கோ ஒன்றாகவே நில்லுங்கோ !என்று ரூபன் மச்சான் ராகுல்,யோகனுக்கு  சொல்லிக்கொண்டிருந்தா.

எதிரே வந்து விழுந்த செல்லில் பாலபோதினியும் பாட்டியும் வடையும் படித்த வாசிகசாலை முன்னால் இருந்த செவ்விளனீர் மரம் .வட்டோடு வீழ்ந்தது வாசிகசாலையின் ஓட்டில் .

இரண்டாவது செல் வந்து அருகில் இருந்த பனை மரம் இரண்டாக வீழ்ந்தது. இதுவரை பனை தறிப்பது என்றால் பலர் நின்று இங்கால  வராதீங்கோ. என்று கட்டளை இடுவார்கள் ஆனால் இன்று அப்படியல்ல யார் மேல் அடுத்த துப்பாக்கிச் சன்னம் விழும் என்று தெரியாமல் ஒடிக்கொண்டிருந்தோம்.

முன்னேறிய இராவணுத்தை தடுக்கமுடியாமல் போக
பள்ளிக்கூடம் வரை பின் நகர்ந்தார்கள் போராளிகள்.

அதுவரை பாதுகாப்பு தந்த பள்ளிக்கூடம் தடுப்புநிலையானது போராளிகளுக்கு.

 .மூன்று மணித்தியால போர் கொஞ்சம் ஓய்ந்தது

.வீடு போய் விட்டது பள்ளிக்கூடம் மூடிவிட்டாச்சு. எங்கே போவது சிலர் அன்றே பட்டணம் (யாழ்ப்பாணம் )போனார்கள்.

பலர் அருகில் இருந்த கிராமத்தில் உறவுகள் வீட்டில் தஞ்சம் புகுந்தார்கள்

.பலர் வீதியில் நின்று கொண்டு இனி என்ன செய்வோம் என்று ஏம்பலித்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

 பங்கஜம் பாட்டியின் பின்னே யோகன், ரூபன் ராகுல் நின்ற போது முத்தாச்சிப் பாட்டியின் ஒப்பாரி எங்களை கதறவைத்தது. என்ற வீடு போய் விட்டதே !

எத்தனை கஸ்ரப்பட்டு விடியவிடிய காவல் இருந்து மேசனைக்கூட்டியந்து கட்டினவீடு போய்விட்டதே மச்சாள்.

 இனி என்ன செய்வேன் இந்த பேர்த்தி சுகி ஒருபுறம் அழுகின்றாள். என்ற போது சரோஜாமாமி அவளைத் தூக்கி வைத்திருந்தா .

புனிதா மாமி சண்முகம் மாமியுடன் கவலையோடு இருந்த போது வட்டிக்கார முருகேஸரும் தன் பேரன் பேர்த்திகளுடன் ஓடி வந்தார் .

எல்லாம் போச்சு இனி என்ன செய்யப்போறம் பங்கஜம்!

 இந்த நேரத்தில் இவள் ஏன் இங்க இருந்தால் சாந்தியும் மோளும் அங்க(பதுளையில்) இருக்கனுமே !

அது திருவிழாவோடு வந்தவள் ஈசன் கடையை வித்துப்போட்டு லண்டன் போற நினைப்பில் இருக்கின்றான்.

 அதுதான் சரி நீங்க எங்க இருக்கப்போறீங்க?

  நான் என்ன செய்வன் முருகேஸர் இனி மச்சான்(சின்னத்தாத்தா மணியம்) தான் .

மருமகன் வேற வட்டக்கச்சி போய் விட்டார் கடை விசயமாக !

பங்கஜம் பாட்டியும் முருகேஸரும் செம்பு எடுப்பது என்றாள் பத்துத்தரம் ஜோசிப்பார்கள்.

செம்பு இது தீவில் எப்படி இருந்தது யாழில் எப்படி இருந்தது என்று அந்த செம்பின் மரபு சமுக அடக்குமுறை குறித்து முன்னம் வந்த எஸ்.பொ.பின் டானியல்,டொமினிக் ஜீவா பின் வந்த செங்கையாழியன் இன்று வந்த சயந்தனின் ஆறாவடு வரை பேசும்!


எந்த வீட்டில் செம்பு எடுப்பது என்பதில் எத்தனை கலியாணம் நின்று போனது! சபை எப்படி சண்டையில் முடிந்தது என்று பார்த்த எல்லோரும் பாதையில் அகதியாக நின்று அழுத காட்சி இன்னும் மறக்கவில்லை

!இராணுவம் வெற்றிகரமாக முன்னேறியது என்று குளிர்சாத அறையில் இருந்து அறிவித்த இராணுவத்தளபதிக்கும் யுத்தம் என்றாள் சாவது இயல்பு என்ற தலைவர்களுக்கும்.

 புலிகளின் தவறு என்று சொல்லும் இந்து ராம் என்ற இழிந்த குலமகனுக்கும் தெரியாது.

 ஒரு வீட்டைக் கட்டி நல்லது கெட்டது செய்து வாழ்ந்த பூமியைவிட்டு யுத்தத்தில் ஓடிவந்த அவலத்தின் வலி!
   
தொலைந்தவன்  வருவான் தொடர்ந்து!!!!!!!!
//
வட்டு-மரத்தின் மேல் பகுதி
மேசன்  -மேஸ்த்திரி.
மோள்-மகள்  யாழ்வட்டாரச் சொல்லு!
ஏம்பலிப்பு-கவலை/கையறுநிலை.