காற்றில் ஓரு வாழ்த்து .

மலைமகள் அவள் ஒரு குலமகள் நல்ல குணமகள்.
மனதில் துங்கிந்தைச் சாரல் தந்தாள்
மையல் கொண்ட பார்வையில்.
மதிமயக்கம் வந்தது பள்ளிக்காலத்தில்!

மயக்கம் வேண்டாம் ஈர்ப்பில் கலைந்து போகும்
இந்த மாற்றம் என்றாள்.
மாணவன் மன்னவன் ஆகான்
மனதில் உயர்ந்தாள் கோபுரமாக.

மூத்தவர்கள் இருக்கும்போது
முந்திப் போக மாட்டேன் முறையற்று.
என் வீடு எனக்கு ஒரு ஆலமரம்
செதுக்கினால் சிலையாக நெஞ்சில்.
எனக்கும் எல்லாமே குடும்பம் தான் என்று !
நல்ல நட்பாக நடந்தோம்
குளக்கட்டுப்பாதையில். சில மாதம் !

யுத்த மேகம் தூவிச் சென்ற இனவாதக்காற்றில்
இடையில் மாறிப் போனேன் இன்னொரு ஊர் .

நீயும் இடையில் பலமாற்றம்
பலகாலம் தொடர்பில் இல்லை.
இன்று நண்பன் சொன்னான்
நீ தேடிப்பார்த்தாயா?
 நம்மோடு படித்தவள் மூச்சுக்காற்றை ?
நீங்கள் இருவரும் ஜோடிப்புறா
 எண்ணியிருந்தேன்..தவறாக.!!


இல்லை அவள் என் நண்பி
சொன்னாலும் நம்பமறுக்கும்
சமுகம் மீது எப்போதும் எனக்கும் கோபம் தான் !

நட்பையும் ,காதலையும் நன்கு உணராமல்
ஊதிவிட்டுப்போகும் நெருப்பில் எரிந்து போவது
நல்ல நட்புத்தான் ...
.நீ எப்போதும் தோழிதான் எனக்கு ..

என் தோழிக்கு இன்று பிறந்தநாள் எங்கிருந்தாலும் நலமுடன் வாழ கவிதைப்பூக்களைத் தூவுகின்றேன். வழிப்போக்கணையும் செதுக்கியதில் நீ என் தோழிதான்.

வழிப்போக்கன் வாழ்த்துக்கள் சேர்கச் சொன்ன நண்பனுக்கு நான் ஒரு முகம் தெரிந்த நண்பன் அன்புத் தோழியே !