தோட்டம் போட்ட நினைவுகள்!!!!!!!`!

பாரிஸ் காலநிலை மாறிக்கொண்டு வருகின்றது. கொஞ்சம் சூரியன் கண் சிமிட்டி மொட்டந் தலையில் தொப்பியைப் போட வைக்கிறான்!
நிலத்துடன் வீடு இருப்பவர்கள் தோட்டம் போடத்தயாராக பல பூங்கண்டுகளை வாங்கிப் போவதைப் பார்க்கும் போது, மாடிவீட்டில் வாழும் பலர் நினைவுகளை மீட்டிப்பார்ப்பதைத் தவிர என்ன செய்ய முடியும்!

தோட்டம் போட்ட பசுமையான காலங்களுக்கு  பின் சென்றால்...
எங்கள் வீட்டுத் தோட்டம் என்று சொல்ல முடியாது. பெரிய வளவில் சில செடிகளை வேலியை தாண்டாமல் வளர்த்த காலங்கள் சுவையான பொழுதுகள்! பூக்கண்டு என்றால் முதலில் ஞாபகம் வருவது மணிவாழையாகும்!

 இது ஒரு கிழங்குவகைத் தாவரம். கிழங்கை புடுங்கி அல்லது பதியம் வைத்துக் கொண்டு வந்து வீட்டில் நட்டு காலையும் மாலையும் ஒரு வாளி தண்ணீர் ஊற்றிவிட்டால் விரைவில் சடைச்சு வரும். மணிவாழை வளரும் வரை கொஞ்சம் கவனமாக இருக்கனும். புதிய பதிவாளர்கள் போல் யாருடா முதலில் ஊக்கிவிக்கிறாங்கள் என்று காத்திருக்கனும்! வளர்ந்துவிட்டால் அதிகமான இனப்பெருக்கம் செய்யும் வாழை. இது அந்நாட்களில் எங்கள் கிராமத்தில் பல வீடுகளில் மஞ்சள் , சிவப்பு, நாவல் நிறங்களில் பூத்து நிற்கும் அழகு தனியான சுகம்.

மணிவாழை இலை கொஞ்சம் வாழை இலையை விட சின்னது. இஞ்சியை விட கொஞ்சம் பெரியது.

நீண்டும், சிறியதுமான அளவில் பூக்க வெளிக்கிடும் போது இதனை பார்க்க மனதிற்கு இனம் புரியாத ஆனந்தம். கஸ்ரப்பட்டு தோட்டம் கொத்தி பூக்கண்டு வைத்தது ஏந்த வெள்ளாடும் வந்து மேய்ந்து விடவில்லை என்ற ஆசுவாசப் படுத்தலாக இருக்கலாம். சில வீட்டுக்கிணற்றடியை இது சூழ்ந்து இருக்கும் போது, பூக்கும் பருவகாலம் வந்துவிட்டால் பலர் இதற்கு முன்னால் நின்று புகைப்படம் எடுப்பார்கள். ஊரில் கொண்டாட்டம் என்றால் வீட்டில் உள்ளோரின் அவுட்டோர் சினிமா சூட்டிங் இங்குதான். பச்சைப் பசேல் என இருக்கும் மணிவாழைப் பூவை யாரும் சூடுவதும் இல்லை! கோயில் பூசைக்கு கொடுப்பதும் இல்லை! பூத்துக் குலுங்கி வாடிப்போய் விடும் இந்தப் பூ! இதற்கு ஏதும் சாபமோ எனக்குத் தெரியாது!

இதை யார் விட்டில் இருந்து நிலவு வெளிச்சத்தில் பொட்டுப் பிரித்துப் புகுந்து போய்க் களவாக திருடியந்தது? என்று இன்னும் ஞாபகம் இருக்கு! அந்த வீடும் இன்றில்லை! அவர்கள் காணாமல் போனவர்கள் பட்டியலில் தான்.. நானும் பார்த்ததில்லை 20 வருடங்களாக...!

அப்போதெல்லேம் நிலவு வெளிச்சத்தில் ஊரில் எங்கள் பகுதியில் மின்சாரம் வரவில்லை. எல்லா வீட்டிலும் அரிக்கன் லாம்புதான்.
கடிநாய்கள் இல்லை, ஆனால் பாட்டிமார் கொடுவாள் கத்தி வைத்திருப்பார்கள் பேத்திமார் யாருக்கும் பேய் பிடிக்காமல் இருக்க. அப்படியும் பாட்டிமார் தூங்கினால் பின் வந்து காதல் கடிதம் கொடுத்தவர்களையும் பார்த்திருக்கின்றேன்!

அவர்களுடன் காவலுக்கு என்று போய்  வீட்டில் தோட்டம் போட வசதியான பூக்கண்டையும் கிழறிக் கொண்டு வந்தால் வீட்டுத் தோட்டம் களைகட்டும்.

ஏதாவது வீட்டுக் கொண்டாடத்திற்கு அவர்கள் வந்தால் "எங்க வீட்டிலும் இப்படி நட்டு வைத்தனான். யாரோ குறுக்கால போவான் களவு எடுத்துக் கொண்டு போய்விட்டான்" என்று புகழும் போது இத்தனையும் கேட்டுக் கொண்டு மெய்யோ?.. என்று அவர்கள் சம்பாசனையில் கலந்து கொண்டு "இதற்காகத்தான் தோட்டத்தைச் சுற்றி  போத்தல் ஓடு கவுத்து வைத்திருக்கிறன்" என்று அறிவுத்தனமா பதில் சொன்னால், பொடியன் படித்தவன் என்று அவர்கள் மெச்சும் போது பொட்டிப் பாம்பாவது தனித்திறமை.

ஆர்வக் கோளாரில் அவர்களின் மகள்கள் உங்களுடன் படித்தால் உண்மையா உங்கள் வீட்டில் இப்படி ஒரு பூக்கண்டு களவு போன போது நீ என்ன கும்பகர்ணன் போல் குறட்டை விட்டனியோ உன்னைக் கண்டுறவன் கோவிந்தா என்று கலாய்த்தால் கொஞ்சம் பொழுது போகும் படிப்பில்..

மணி வாழையின் அடர்த்தியான காட்சி மிகவும் புகைப்படத்திற்கு ரம்மியமான காட்சியாக பலரின் ஞாபகப்பதிவுகளை அப்போதைய ஞானம் ஸ்டூடீயோ புகைப்படம் சிறைப்படுத்தியிருக்கும் .

எங்கள் வீட்டிலும் இருந்தது ஒரு காலத்தில்... அதன் பிரதியாவது யாழ் நூலகம் போல் சிதையாமல் இருக்குமா என எண்ணிக் கொள்வது மட்டுமே?

மணிவாழை சிறப்பாக  பார்த்த பாடல் காட்சி  இதோ--

இப்படியான தோட்டங்களில் இன்னொரு சிறப்பான செடிதான் செவ்வந்தி! அது பற்றிய நினைவை இன்னொரு பதிவில் தருகின்றேன்!

////////////////////
அரிக்கன் லாம்பு-காவும் விளக்கு
குறுக்கால போவான்-சாவுகிராக்கி  என்பார்கள் சென்னைப்பாசையில்!
பொட்டு-வேலியைப்பிரித்துப் போகும் சிறுவழி யாழ் வட்டார மொழி.