மலையகத்தில் முகம் தொலைத்தவன்-27

"யுத்தம் செய்யமாட்டேன், எதிர்பக்கத்தில் இருப்பது என் உறவுகள்" என்றான் ஆர்சுணன் பாரதப் போரில்!

"யுத்தம் இல்லாத பூமி வேண்டும்" வைரமுத்து!

என்று சொன்னாலும், யுத்தம் தேவையாகிப் போனது இனவாத அரசியல் வாதிகளுக்கு மட்டுமல்ல, ஆயுத விற்பனையாளருக்கும் தான்!

ஒவ்வொரு ஊருக்கும் ஒரு வரலாறு இருக்கும்! அஸ்தினாபுரத்தின் சிறப்பை கம்பன் சொல்வான்! சீர்காழியின் பெருமை சம்மந்தர் பாடிய பதிகம் சொல்லும்! கோடாம்பக்கம் எப்படி என்று இயக்குனர் ஆகும்  கனவில் ஏறி இறங்கியவர்சொல்வார்கள்! இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்..

யுத்தம் பற்றியும், அதன் போர்க்கால நூல்கள் எழுதுவோரும் ஸ்டாலிங்கிராட் எப்படி என்று சொல்வார்கள்! எங்கள் ஊரும் இலக்கியம், சமயம் என்று தடம்பதித்தாலும், ஈழத்தில் யுத்தம் வெல்லப்படாமல் போன தளங்கள் என்று ஆராய்ந்தால் எங்கள் ஊர் கடற்படைத்தளமும் உள்ளடங்கும்!

எந்த இயக்கத்தாலும் வெற்றிக் கொள்ளப்படமல் இருந்தது! காரணம் தளஅமைப்பு! இது வடக்கே இரண்டாவது பெரிய கடற்படைத்தளம்! அதனை வெல்வது அதிக இழப்புக்களைக் கொடுக்கும் என்று இயக்கத்துக்குத் தெரிந்திருக்கும்! ஆனாலும் ஒரு யுத்தகளம் அன்று காலை 10.25 திறக்கப்பட்டது! முன்னால் இருந்த அரண்கள் துப்பாக்கிச் சன்னங்களையும் முன்னேற்றத்தையும் தொடங்கிய போது, கடற்படைக்கு ஆதரவாக தரைப்படையும்  திட்டமிட்டபடி முன்னகர்ந்தது! எங்கும் ஒரே துப்பாக்கிச் சத்தங்கள்!

"நேவி வெளிக்கிட்டுவிட்டான் ஓடுங்கோ" என்று எதிரே வந்தவர்களைப் பார்த்து கரையோர மக்கள் ஓடிவந்த போது குமரேசனும் வந்தான் எதிரே..

"டேய் அங்கால நேவி வாரன்! நீ எங்க போற மச்சான்?"

"ரூபனும் மாமியும் செக்குக்காரவீட்டை போனவர்கள் வரவில்லை! அம்மா கூடியரச் சொன்னா..!"

"அங்கால போகாத! வெடிவிழுகிறது. என்னோட வா இந்தப் பொட்டுக்கால போய் விடலாம்." என்று என்ர சைக்கிளைத் தள்ளிவிட்டு, அவன் என்னை இழுத்துக்கொண்டு ஓடும் போதே குமரேசன் தம்பி தீபன் பின்னால்.

"அம்மாட்டப் போகணும் அண்ணா.."

"அம்மா வருவாடா, நீ வா நாங்க பள்ளிக்கூடம் காண ஓடுவம். அங்கபோய் பார்ப்போம்" என்று சொல்லிய சில கணங்களில் காதை கிழித்தது ஸெல் சத்தம்! 'டேய் ஓடுடா செல் அடிக்க வெளிக்கிட்டுட்டாங்க! இங்க விழாது இது பக்கம் தூரத்தில தான் விழும், பள்ளிக்கூடத்துக்குள் போவம்; எப்படியும் எல்லாரும் அங்க வருவினம்' என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே, அவன் பின்னால் எமன் துப்பாக்கிச்சன்னமாக வந்ததை யாரும் நினைத்துப் பார்க்கவில்லை!

இன்று அமெரிக்காவில், பன்னாட்டு நாணய நிதியத்தில் கண்ணியமான கணக்காளர் பதவியில் இருக்கும் நண்பன் மறந்து போய் இருக்கலாம், அவர்கள் வீட்டுக்கழிப்பறையில்  என்ன கதவு போட்டு பினைச்சல் பூட்டி வைத்தார்கள் என்று! ஆனால் அந்த கழிப்பறைக் கதவில் கண்கள் செருக இரத்தோட்டத்தில் செத்துப்போன குமரேசனைப் பார்த்து  கண்ணீரும், காற்சட்டையில் சிறுநீரும் கழித்த தீபனும் ராகுலும் மறந்திருக்கமாட்டார்கள்!!

இந்த சீவன் போன சில நிமிடங்கள் பற்றிய வேதனையையும் துயரத்தையும் எந்த வார்த்தை கொண்டு  சொல்வது.

பின்னால் வந்த எதிர் வீட்டு ஏகாம்பரம் அவனைத் தூக்கிக்கொண்டு ஓடிவந்தார்! 'எங்காவது எரிக்கலாம் பிடியுங்கோ அவன் காலை'

இருப்பக்கமும் இருவருமாக ஓடி வந்தாலும், பொட்டுக்குள் பூரமுடியாமல் வேலியைப் பிய்த்து எறிந்து வந்து சேர்ந்த்தோம்!

எங்களுக்கு இறுதி வாங்கு தந்து இருக்க வைத்த பள்ளிக்கூடத்திற்கு அதில் இருந்து சித்தப்பிரமை பிடித்து நின்றானே தீபன், அவன் துயரம் எந்த இனவாதிக்குத் தெரியும்? அன்று அழுதான்.. பின் முள்ளிவாய்க்காலில் அவன் அழுதபோது யாரும் இல்லை அவனோடு!! இன்றும் நடைப்பிணமாக இருக்கின்றான் என் கிராமத்தில் என்று ராகுலுக்குத் தெரியும்.!!

அயலில் இருந்து ல செஸ் வந்து கொண்டிருந்தது சைக்கிள் கடை சின்னராசு மாவின் கடையில் விழுந்த போது கேட்ட ஒலியில் ஐய்யோ அம்மா... !!!!!

                  தொடர் வரும் விரைந்து!
/////////////////////////////

பொட்டு-வேலியைப்பிரித்துப் போகும் சிறிய உள்நுழைவு வழி யாழ் வட்டாரமொழி.
/////
இது ஒரு நண்பனின் கடந்து வந்த வாழ்க்கைப்பாதையைச்  சொல்லும் தொடர்  உறவுகளே  தனிமரம் நேசன். கதை அல்ல! அல்ல !!அல்ல!!