மலையகத்தில் முகம் தொலைத்தவன்-7

கடந்த அங்கத்தில் கொலரா காய்ச்சல் என்பது தவறு. அது வயிற்றோட்டம் என்று வரலாற்றுத் தவறினைத் திருத்திய மருத்துவர் ஐயா முருகானந்தம் அவர்களுக்கு சிறப்பு   நன்றி . உங்களின் தொடர் ஆதரவினை தனிமரம் வேண்டி நிற்கின்றது. /////////////

///////////////////////////////////////////////////////////////


 புனிதா மாமியின் பெயர் உள்ளூரில் செங்கமலம் என்றால் தான் தெரியும்.

 மருமகளும் ,மாமியும் ஒரே  தோற்றம் போல் இருப்பதால் .பங்கஜம் பாட்டியும் செங்கமலம் என்று தான் பாசத்துடன் மருமகளைக்  கூப்பிடும்.

இனி கலியாணப்பெண் என்பதால் !மருமகளை மரியாதை கொடுத்து புனிதா  கெட்டிக்காரி என்று சின்னராசுவிடம் பேச்சைக் கொடுத்த படியே  இருந்த போது !

ஒரு நாட்டில் எங்கோ ஒரு மூளையில் ஏற்பட்ட மரணத்தை வைத்து .
முழுநாட்டையுமே இரத்தக்களரியிலும் ,வாழ்வில் மறக்க முடியாத வடுவையும் தந்து. தமிழர் மீது திட்டமிட்டு செய்த செயல்தான் இனக்கலவரம்.

அந்த சம்பவம்  பதுளை நகரையும் விட்டு வைக்கவில்லை .

அறிவுப்பசி தீர்த்துவைக்கும் புத்தகக்கடை ,வாழ்வாதார  தேவையை நிறைவு செய்யும் வர்த்தக நிலையங்கள் ,சாதாரண மக்கள் வாழும் வீடுகள் ,என  தமிழர்  மீது தேடித் தேடித் தாக்குதல் ,கடையுடைப்பு  ,தீவைப்பு என காடையர்கள் செய்த வன்முறைச் செயல்கள் .மறக்கவும் மன்னிக்கவும் முடியாது

. இந்த செய்தி காற்றலையில் கசிந்து வந்து கொண்டிருந்தது .

 ஊருக்குல் சிங்களவன் வெட்டுறானாம் கொழுத்துறானாம்  என்று பேச்சு வீட்டுத் திண்ணைகளில் வீசிக்கொண்டிருக்க.

  பதுளையில் கடைக்குல் இருந்தவர்களையும் வெளிவரமுடியாது.

 மூடியகடைக்குல் தீ வைத்த நிலையில் எரிகாயங்களுடன் தப்பியவர்கள் மீது காடைத்தனமாக எரித்த செயலில் எத்தனை பேர் மாண்டு போனார்கள்.

 என்று இன்றும் வெளிப்படைத் தகவல் இல்லாத நிலையில் .

பேரம்பலத்தாத்தா ,சண்முகம் மாமா,செல்லத்துரை மாமா என வாழையைப் போல் வெட்டிச் சாய்த்து கடையையும் தீ வைத்தார்கள் காடையர்கள் கூட்டம்.

இத்தனையும் தாண்டி தப்பித்த இருவர் சின்னத்தாத்தாவும் , செல்வம் மாமாவும் தான் .

உயிர் இல்லாத உடலைப் பெட்டியில் கட்டிக்கொண்டு இருவரும் ஒரு  வாரம் கழித்து அகதியாக சொப்பின் பையுடன் வெற்றுடலை வாடகைக்காரில் ஊருக்குல் கொண்டு வந்தபோது   !

ஊரே கூடிவிட்டது. யார் யார் இன்னும் உயிரோடு இருக்கின்றார்களோ ?இல்லாமல் போனார்களோ? என்ற அங்கலாய்ப்பில்.

 எங்கிருந்து ஆத்தையின் ஒப்பாரி இப்படி முழங்கியதோ தெரியாது !

பேரம்பலத்தாத்தாவின் உடல் பெட்டி திறக்க   முன்னாடியே .

சின்னத்தாத்தாவின் தோழில் சாய்ந்து.

  என் வம்சத்தில் வந்த முத்தவனே. மார் மீது போட்டு அடைகாத்தேனே .ஐயா ,ராசா என்னைவிட்டு போனியோ ?

பாவி நானிருக்க என்று ஆத்தை நெஞ்சில் அடித்து ஒப்பாரிவைக்க.

 கூட இருந்தாலும் அண்ணண் என்னையும்  ஒரு பிள்ளைமாதிரி பார்த்தவர் !

என் கண்முன்னாலே இப்படியாகுமோ ஆத்தா    .
எனக்கு கொல்லி இடுவான் என்று  நம்பி வளர்த்த மூத்தவன் சண்முகம் .
பக்கத்தில் கையுக்குல் இருந்த செல்லத்துரை .

என்னத்தைச் சொல்லி அழ ..

பார்த்துப் பார்த்து அழுதே இந்த செல்வனைக் கொண்டு வந்து சேர்க்க நான் பட்ட பாடு என்ற முருகா என்று கதறியழும் சின்னத்தாத்தா  .

ஒரு நாளும் இப்படி அழுது பார்க்காத ராகுல் அம்மா.ஒரு புறம் .

  பங்கஜம் பாட்டிக்கு தன் புருஸன்  பெட்டியைத் திறக்கவும் .

பொருளீட்டப் போன புண்ணினியவானே !பெட்டியில் வரக்காத்திருந்தேனோ !அப்பனுக்குத் துணையாக இரண்டு பிள்ளையலும் முன்னரே போனீங்களாட ?என்ற மோனே.

 கட்டினவள் காத்திருக்க !

கலியாணத்துக்கு  மற்றவனுக்கு பந்தல் போட்டேனே.

 உங்களைப் பார்க்க வருவோருக்கு நிழல் கொடுக்கவா போடுறன் என்று தெரியலையே?
 கந்தனே இந்த பங்கஜத்தை பாவி ஆக்கினாயே?

 என்று ஒப்பாரி வைக்க ஊரில் இருந்த உறவுகள் எல்லாம் .மார்பிலும் ,தோழிலும்  கூடிவைத்த. ஒப்பாரியைப் பார்க்கும் குழந்தைகள் எல்லாம் அழுகின்ற அவலத்தை எப்படி மீண்டும் எழுத்தில் வடிப்பது .

 .அன்று  அருகே அழுது தீர்த்த  ராகுல் இன்றும் அதை நினைத்து அழுவதை

. . கலியாணத்திற்கு  சண்முகம் மாமாவும் சந்தோஸமாக வருவார் .

அடுத்த ஊரில் நடக்கும் கூத்தைப் பார்க்க போவ காத்திருந்த யோகன் அழுகின்றான்  தம்பியுடன் சேர்ந்து தேம்பித் தேம்பி .

மாமி எங்கமாமாவுக்கு ஏன் இப்படி ?

போகும் போது என்னோட பகிடிவிட்டவர். இப்படி பெட்டியிலா  வருவார் .  ?

சீத்தா மாமி .
என்று மூத்த மாமியின் மடியில் விழுந்து அழும் மருமகன் யோகனை தூக்கி தன் தங்கையின் மடியில் வைத்தார் தந்தை தேவன்.

 கைபிடிக்க வருவார் என்று பூத்திருந்த செங்கமலம் மாமி  என்று செல்லம் பொழியும் புனிதா பொங்கி அழுதகாட்சியை வர்ணிக்க வார்த்தை இல்ல

 .அருகில் இருந்த  பெரிய மச்சாள், சின்ன மச்சாள் ,சகளி ,பெரியதாய் ,சிறியதாய் என முப்பது மூத்த பொண்டுகள் தோலைக்கட்டி ஒப்புப்படிக்க .

அடுத்த வீட்டு கமலம் .அக்கம்பக்கம் விமலா,ராச்சாத்தி,பாக்கியம் என ஒடிவந்து ஒப்புப்படிக்க.

 சின்னத் தாத்தா வெற்றுடலை மூன்றையும்  முறையாக தாத்தாவின் இரண்டு கால்மாட்டிலும் .
சண்முகம் மாமாவையும் செல்லத்துரை மாவையும்  முற்றத்தில் வைத்தார் .எல்லோருக்கும் தெரியவும்

.அடுத்த நாள் சவத்தை அடுக்கம் செய்வதற்கு.
வசதியாக .

வீட்டில் அடுத்த மகன் சோதிக்கு எதையும் செய்யும் சபை அறிவு போதாது .
எல்லாம் தெரிந்த சண்முகம் ,செல்லத்துரை மாமா போல் இல்ல இவன் .

வீட்டில் செல்லப்பிள்ளை கொஞ்சம் தெரிந்த மகன் செல்வம் இன்னும் கொலராவில் இருந்து மீளவில்லை .

இவனும் மீளுவானோ என்ற கவலை சின்னத்தாத்தாவுக்கு உள்ளுக்குள்.

 ஆனாலும் வீடே செத்த வீடாக இருக்கும் போது என்னத்தைச் செய்வது .என எண்ணத்துடன்  .
வீட்டுக்கு மூத்த ஒரே ஒரு மருமகன் தேவனைக்  கூப்பிட்டார் .

இதை எல்லாம் பார்த்துக்கொண்டு அழுது கொண்டிருந்தான் ராகுல் .தந்தை வழி மாமியின் பிடிக்குல் இருந்து கொண்டு.

    நாளைக்கு சவம் எடுக்கனும்.

 இனியும் வைத்துக்கொண்டிருக்க முடியாது .ஆகவேண்டி காரியத்தைப் பார்க்கனும் .வளவுக்குல் இருக்கின்ற பூவரசை எல்லாம் தறிக்கச் சொல்லு .சின்னராசுவை .


வேற ஆட்களைக் கூட்டியரச் சொல்லி யாரையாவது அனுப்பு கையோட விசயத்தைச் சொல்லி .கள்ளுக்கும் காசு கொடுக்கச் சொல்லு.
 பின்னாடி கணக்குப்பார்க்கலாம் .
எல்லாம் பேச்சு!

 முதலில் வட்டிகார முருகேசுவிடம் காசு கொஞ்சம் வேண்டு. பிறகு பார்கலாம்.

 இந்த கார்க்காரங்களுக்கு காசும் சாப்பாடும் கொடுக்க வழி செய் .பாவம் அவங்களும் தூக்கம் இல்லாமல் எங்களுடன் வந்த வங்க.

 சரிமாமா என்றுவிட்டு தேவன் தன் வேலையைப் பார்க்கத் தொடங்க.

 அருகில் இருந்த ஆம்பிள்ளைகள் எல்லாம் அடுத்த வேலைகளை ஆளுக்கொருவராக செய்தார்கள்.
 பாய் விரித்து  வந்தவர்களுக்கு கோப்பி அருகில் இருந்த நல்லம்மா வீட்டில் இருந்து வந்தது  .

ஒப்புப்படித்து ஒய்ந்து போய் இருக்கும் ஆத்தை மட்டும் ஆர் குருக்களைக் கூப்பிட்டு கிரியை செய்யனும் என்று   சின்னத்தாத்தாவிடம்சொல்லி அனுப்ப !தேக்கி வைத்த துயரம் எல்லாம் தாய் மீது சாய்ந்து  கதறி அழுதான்  செல்வன்..



தொடரும்....

பகிடி-நகைச்சுவை .
ஒப்பு,ஒப்பாரி,-மரணவீட்டில் நடக்கும் சம்பிராதய முறை.
குருக்கள்- மரண சமய நிகழ்வுக்கு தனியாக இருப்பவர் .