மலையகத்தில் முகம் தொலைத்தவன்-18

பதுளையில் இருந்து வானில் பயணம் போவது என்றால் தனி ஒரு சுகம்தான். நம் ஊருக்கு!

 அதிகாலையில் வெளிக்கிட்டால் நல்ளிரவு ஆகிவிடும் வந்து சேர எங்கள் ஊருக்கு .வழமையாக உடரட்டையில் போய் பொல்காவெலயில் ரயில் மாறி யாழ்தேவியில் போகும் பயணம் இந்தமுறை எல்லோரும் போவதால் தங்கமணி மாமா தன் நண்பரின் வானில் எல்லோரும் போவம் என்றதும் மூத்தவர் தங்கமணியின்  சொல் கேட்டு  அவர் குடும்பத்துடன் ,செல்வா மாமா குடும்பமும் ,சேர்ந்து கொள்ள ஈசன் மாமியும் பல்லவியுடன் சேர்ந்து கொள்ள .

அண்ணணுடன் ஊருக்குள் பேசுவது இல்லை என்றாலும் வெளியிடத்தில் பேசும் செல்வம் மாமாவும் குடும்பத்துடன் வர  வானில்  புறப்பட்டோம்.

வானில் மச்சாள் மார் போட்ட சத்தம் என்பதைவிட அவர்கள் எல்லோருக்கும் வானில் நீண்ட தூரப்பயணம் இது முதல் முறை என்பதால் ஒரே சக்தியும் அழுகையும் தான் .

அதைப் பார்த்தால் எனக்கும் வந்துவிடும் போல இருந்தது சக்தி.

 ஆனாலும் தேசிக்காய் புண்ணியத்தில் தப்பித்துக் கொண்டேன்.

அனோமாவுக்கு
  இருப்புக் கொள்ளவில்லை என்னருகில் வந்து இருந்து கொண்டாள் .

ராகுல் உனக்கு மட்டும் எப்படி சக்தி வரவில்லை .நான் தான் அடிக்கடி ஊருக்குப்   போய் வந்திருக்கிறனே.

 பங்கஜம் பாட்டியின் பேரன் இல்ல என்று என் கையில் இருக்கும் தேசிக்காயைக் காட்டினேன் அவளுக்கு.

 அப்போது புரிந்திருக்காது அதன் மருத்துவக்குணம்.அவளுக்கு .

மலைகள் சூழ இருந்தவர்கள் சமதரையான வடக்குக்குப் பகுதிக்கு போவது புது அனுபவம்.

 தங்கமணி மாமாவுக்கு கலியாணம் முடித்து 4 பெண் பிள்ளைகள் பிறந்த பின் 12  வருடங்கள் கழித்து தன் தாயைப்பார்க்கவும் உறவுகளைப் பார்க்கவும் போகின்றார் .

அதற்கு இடையில் பேரம்பலத்தார் சண்முகம் மாமா,செல்லத்துரை போய்விட்டார்கள் .பின் கணேஸன் மாமா போனது என பல துக்கம் நடந்த போதும் வராதவர்.

 அம்மா பங்கஜத்திற்கு சுகமில்லை என்றதும் எப்படியும் அம்மா கண்ணை மூடுவதற்கு முன் என் பிள்ளைகளைக் காட்டிவிடனும் என்ற ஆர்வம் ஒரு புறம்.

 இத்தன நாள் இருந்த வைராக்கியம் எல்லாம் மூத்தவள் இன்றோ நாளையோ சாமத்தியப்படப்போறாள்.

 அவளுக்கு முறைதலையாக எல்லாம் செய்ய அம்மா அருகில் இருக்கணும் என்ற உள்ளூணர்வு அவருக்கு இப்போது அடிக்கடி வருவதால் தான் போகாத ஊருக்கு தன் மனைவி மகள்கள் சகிதம் போவதே

!விமலா மாமிக்கு அங்கே எப்படி நடந்து கொள்வார்களோ என்ற பதட்டம் .

அவவுக்கு மட்டுமா !லீலாவதி மாமிக்கும் தான் .

தான் கதைக்கும் தமிழ்  அவர்களுக்கு எப்படியிருக்கும் .

என்னை ஏற்றுக் கொள்வார்களா ?

இத்தனை துயரம் நடந்த போதும் நானும் மாமிக்கு ஒரு ஆறுதல் வார்த்தை சொல்லாத மருமகள் தானே!

 இவர் கூட கல்கமுவ போனபின் எங்கும் போகாமல் கடையுடனே வாழ்க்கை போகின்றது .

பெட்டிக்கடை போட்டால் கோழி முட்டையிடும் வரைக்கும் காத்திருக்கணும் போலத்தான் .
எல்லாப் பயணம் போக ஆசைப்பட்டாலும் நம்பி விட்டுட்டுப் போக இனசனம் இல்லை .

இது எல்லாம் புரிந்து கொள்வாவா மாமி .

இவரும் என்னோடு வந்த 13 வருடத்திற்ப் பிறகு இன்றுதானே தன் ஊருக்குப் போறார் என்ற ஜோசனை மாமிக்கு.

  செல்வம் மாமாவுக்கு பங்கஜம் பாட்டி எப்படி எல்லாம் திட்டும் என்று தெரியும் .

ஆனாலும் தங்கை,மச்சான்,சின்னாத்த ,சித்தப்பா எல்லாரும் இருக்கினம் என்ற தைரியம் அவர் மனதில் .

அனோமா பிறந்திருந்த போது கலவரம் வந்ததால் என்னால் ஐயாட முகத்தைக் கூட கடைசியாக பார்க்கவில்லை நான் தான் இப்படி! இருந்தன் என்றால் அவர்கள் சரி தேடிவந்திருக்கலாம் எல்லாம் அவன் செயல் போய்ப்பார்ப்போம்.

தன் தவற்றினை உணர்ந்துவிட்ட செல்லன் மாமி (சரோஜா[ இந்த முறை பங்கஜம் பாட்டிவீட்டில் தங்கனும் சுகியை அவர்களுடன் விளையாடவிடனும் என்று எண்ணிக்கொண்டு வந்தா!

மூன்று  தாய் வழி மாமாக்கள் மாமிகள் ஒருபுறம் தந்தைவழி மாமி ஒருபுறம் என 4 நான்கு மாமிக்கள் தன் குறும்புத்தனத்தை ரசிக்கின்றார்கள் என்ற நிலையில் ராகுல் .

தங்கமணி மாமாவின் மகள்கள் ஒருத்தியைத் தவிர மற்றவர்கள் சேரவில்லை இவனுடன் .

அனோமா பழகும் அளவுக்கு அவள் தங்கை துசாரியும் சேரவில்லை ராகுலுடன் .

இத்தனை எண்ணங்களைச் சுமந்து கொண்டு வான் போகும் பாதை யாழ்ப்பான வீதி எங்கும் இந்தியன் ஆமியின் அக்கிரமங்களும் அநியாயங்களும் ஊரில் இருந்த மதில் சுவர்கள் காட்டிக் கொண்டு இருந்தது .

மக்களின் முகத்தில் ஒரு ஓளி தெரிந்து கொண்டிருந்தது ஊர் எல்லை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது!

       வருவான் தொடர்ந்து ...........
////////////////////////////////////////////////////////
சாமத்தியம்-பெண்ணின்  பருவமாற்றம். .யாழ் வட்டார வழக்கு

உடரட்ட-மலையகம் போகும் புகையிரத சேவை
யாழ்தேவி-வடபகுதிக்கான ரயில் சேவை
பொல்காவெல- இரு சேவையும் சந்திக்கும் தரிப்பு நிலையம்